Ik denk veel terug aan een van de laatste zinnen die mijn vader uitsprak, voordat hij in slaap werd gebracht. Dat ging over mijn moeder: “Laat je moeder in haar waarde…” De betekenis ervan voelde ik meteen. Zíj gaat over haar eigen leven. “Natuurlijk”, dacht ik. Maar is dat wel zo natuurlijk?
Soms voelt het een beetje gek als we bij haar thuis zijn. Lopen gaat niet altijd even snel en makkelijk. We willen haar graag helpen en kunnen het wel even voor haar doen. Maar dat wil ze niet. Nou goed, dan niet. Oprecht goed, want er schuilt veel trots én daadkracht in haar. Mooi toch zoals ze haar leven nog steeds zelf vormgeeft? Als 82-jarige is ze lid is van de Whatsapp groep van de straat en stelt daar vragen als ze hulp nodig heeft. Ik vind het super!
Eigen regie
In ons vakgebied komen wij op veel plekken waar anderen (lees: managers/leiders) denken te gaan over het leven en werk van hun medewerkers. Terwijl de literatuur juist vol staat met prachtige voorbeelden van zelfsturende teams binnen het kader van verandermanagement want: ‘je kan het paard naar het water leiden, maar niet forceren het te drinken’. Het is verbazingwekkend om te zien welke energie er vrijkomt als medewerkers écht weten dat ze verantwoordelijkheid mogen en kunnen nemen voor hun werk. En de manager dan? Ik beschouw het als een soort tweestrijd tussen status/ego en ‘erbij willen horen’. Iedere manager of leider wil bij het team horen, maar je moet toch ook de leider zijn! Maar van wie moet dat eigenlijk?
Verzorgen
We pamperen ons suf in Nederland. Positief gedacht: we willen graag anderen helpen!
Oprecht goedbedoeld dus. Maakt het ons weerbaar? Dat vraag ik me af. Ik weet nog dat ik mijn eerste huurwoning wilde hebben, particuliere verhuur. De gemeente zag het niet zo zitten want ik kwam helaas niet in aanmerking voor huursubsidie. Ik zag mijn kans verdwijnen. Tot ik bedacht: “als ik die subsidie weiger, kan het dan wel?” Ja, toen kon het wel… Later hebben we de flat gekocht. Wat ik er mee zeggen wil, niet iedereen heeft hetzelfde nodig. Daarom steunen we vanuit Dutch Leaders ook het gedachtengoed van Reable Nederland. Goed kijken naar wat mensen in de zorg nodig hebben en hoe we dit goed kunnen organiseren.
Omzien naar elkaar, steun geven als dat nodig is. Samen leven, zelfs met demente ouderen kan zo mooi zijn. Bekijk ook zeker eens de documentaire ‘Human Forever’ van Teun Toebes. We kunnen nog zoveel samen leren en ontdekken van het werken met ouderen door meer van hun wijsheid gebruik te maken. Al is het alleen maar om ons bewust te zijn waar ons leven om draait. Zorgmedewerkers weten dit natuurlijk al lang. Door de veranderingen in de zorg, zullen ze steeds vaker voor heel kwetsbare en veel zorg vragende ouderen gaan werken. En wij, als familie en vrienden, mantelzorgers en gemeenschap als geheel, zullen ons bewuster moeten worden van onze bijdrage aan het welzijn van onze vaders, moeders, ooms en tantes.
Niet afgeschreven
Mijn moeder is nog lang niet afgeschreven. Ik vind het prachtig om te zien hoe ze haar eigen omgeving ‘managet’. Hier een lunch, daar een geregeld diner. Echt samen komen met anderen, dat organiseert ze goed. Daar hoef ik echt niets voor te doen. Prachtig toch? Mijn oma zat met 82 al in het bejaardentehuis en telde de dagen af terwijl mijn moeder sport, beweegt en gastvrouw is in het prachtige Dominicanenklooster in Zwolle.
Ik hoop dat ze nog lang mag genieten van alles om haar heen!
